Jean-Batiste Tavernier

ΖΑΝ-ΜΠΑΤΙΣΤ ΤΑΒΕΡΝΙΕ

γεννήθηκε στο Παρίσι το 1605 και ήταν ένας από τους πιο ξακουστούς περιηγητές του 17ου αιώνα. Έβαλε τα θεμέλια για τις εμπορικές σχέσεις της Δύσης με την Ινδία για διάφορα προϊόντα της ασιατικής ημιηπείρου, αλλά έγινε γνωστός κυρίως για την ανάμιξή του στο εμπόριο πολύτιμων λίθων και τη σχέση του με το διάσημο διαμάντι Χόουπ.

Η οικογένεια του Ταβερνιέ ήταν Προτεστάντες γεωγράφοι και χαράκτες από την Αμβέρσα του Βελγίου. Από τους δικούς του ο Ζαν-Μπατίστ άκουγε ιστορίες για ταξίδια σε μακρινά μέρη που του κίνησαν την περιέργεια τόσο ώστε ήδη στην ηλικία των 16 ετών να έχει επισκεφτεί την Αγγλία, τις Κάτω Χώρες και τη Γερμανία. Στη συνέχεια, συνοδεύοντας συγγενείς του, βρέθηκε να επισκέπτεται παλάτια και να συναλλάσσεται με ευγενείς, γεγονός που του έδωσε την απαραίτητη άνεση για αυτού του είδους τις συναλλαγές. Κατά την εξερεύνηση της ευρωπαϊκής ηπείρου, απέκτησε και την απαραίτητη στρατιωτική προϋπηρεσία που θα του φαινόταν χρήσιμη κατά τα ταξίδια του στην Άπω Ανατολή.

Στο διάστημα 1631-33 έκανε ένα πρώτο ταξίδι στη Μέση Ανατολή, ενώ τον Σεπτέμβριο 1638 ξεκίνησε το πρώτο από τα διάσημα ταξίδια του στην Ινδία. Θα κρατούσε 5 ολόκληρα χρόνια. Επισκέφτηκε την Άκρα και την Γκολκόντα στη βόρεια Ινδία, καθώς και την αυλή του Μεγάλου Μογγόλου αυτοκράτορα στο Δελχί και τα αδαμαντωρυχεία, όπου θα ξεκινούσε η καριέρα του ως εμπόρου πολύτιμων λίθων.

Το 1642, στη διάρκεια του πρώτου του ταξιδιού, ο Ταβερνιέ απέκτησε το διαμάντι 142 καρατιών, το οποίο είχε πιθανότατα βρεθεί στο αδαμαντωρυχείο Κολούρ της Γκολκόντα και το οποίο θα γινόταν γνωστό σαν «Διαμάντι της ελπίδας» (Χόουπ). Όταν αγόρασε την πέτρα ο Ταβερνιέ, είχε γίνει μια πρώτη πρόχειρη κοπή της, αλλά ήδη περιέγραψε το «όμορφο βιολετί» χρώμα για το οποίο είναι διάσημο το διαμάντι.

Εκείνο τον καιρό πρέπει να άρχισε να υφαίνεται και ο θρύλος για την κατάρα του διάσημου διαμαντιού. Λέγεται ότι ο Ταβερνιέ ενεργοποίησε την κατάρα όταν αφαίρεσε το διαμάντι από το μέτωπο του αγάλματος μιας Ινδής θεάς. Η αλήθεια είναι ότι η απόκτηση του διαμαντιού εξασφάλισε στον Ταβερνιέ τη φήμη του εμπόρου με το πιο εκλεκτό εμπόρευμα, με πελάτες του τους μεγιστάνες της Ανατολής.

Στο τρίτο του ταξίδι ο Ταβερνιέ έφτασε μέχρι την Ιάβα και επέστρεψε από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Συνολικά ο Ταβερνιέ έκανε 6 ταξίδια στην Ανατολή, ταξιδεύοντας σχεδόν αδιάκοπα μέχρι το 1668, και σε κάθε ταξίδι η Ινδία ήταν ο κυριότερος σταθμός. Τότε πια επέστρεψε στην πατρίδα του, 26 ολόκληρα χρόνια αφότου είχε αγοράσει το διαμάντι Χόουπ, το οποίο έγινε τότε γνωστό με την ονομασία «Το μπλε του Ταβερνιέ» (the Tavernier Blue). Στις αρχές του 1669 πούλησε το διαμάντι μαζί με περίπου 1.000 μικρότερα διαμάντια στον βασιλιά Ήλιο, τον Λουδοβίκο ΙΔ'.

Ο Ταβερνιέ είχε συγκεντρώσει απαράμιλλες γνώσεις για τους χερσαίους εμπορικούς δρόμους προς την Ανατολή και διατηρούσε στενότατες σχέσεις με τους μεγιστάνες εκείνων των χωρών. Ο Λουδοβίκος τον παρακάλεσε να καταγράψει τις εμπειρίες του για να μπορέσουν να τις αξιοποιήσουν και οι διάδοχοί του στην ανάπτυξη του εμπορίου με την Ανατολή. Έτσι ο Ταβερνιέ έγραψε το διάσημο βιβλίο του, Τα έξι ταξίδια.

Ο Ταβερνιέ πέθανε στη Μόσχα σε ηλικία 84 ετών σε ένα ακόμα ταξίδι του και κανένας δεν ξέρει τι δουλειά είχε να ταξιδεύει σε τόσο προχωρημένη ηλικία.